Poezi nga Dritëro Agolli
Të dua si jetën time, madje edhe më shumë
dëshiroj sinqerisht që unë të vdes dhe ti të jetosh.
Unë edhe i vdekur do të ndjek për të parë
buzëqeshjen tënde.
Ju pëlqen!
Megjithëse kjo buzëqeshje, brenda errësirës
së varrit nuk duket.
Por unë do të bëj të pamundurën, qoftë
edhe me anën e një future, që do të dalë
nga kockat e mia.
