Poezi nga Ali Asllani.

Pyeta valët vogëlushe; 
mu si krahët e një gushe 
përmbi supe nga një shkumë, 
kush më pak e kush më shumë, 
venë e vinë e shkojnë e shkasën 
dhe përhera për ty flasën. 

Valëza, o valëza, 
farë e fis me vashëza, 
ku e keni shoqen tuaj? 
Ruaje zot nga erë e huaj! 

Pyeta zoga, pyeta zogj, 
pyeta zemrën që m’u dogj, 
pyeta lulet nëpër baça, 
nëpër baça, që un’ plaça, 
muaj e vitra po të pres, 
vidi-vidi pëllumbeshë! 

Vidi-vidi zogëza, 
farë e fis me zojëza, 
ku e keni shoqen tuaj? 
Një minutë e gjat’ një muaj! 

Vidi-vidi pëllumbeshë! 
për ty qaj e për ty qeshë, 
për ty qesha; gjithë jeta 
me gjith’ lule, me gjith’ fleta, 
u bë fli për ata sy; 
çdo gëzim ta fala ty! 

E çdo brengë e mbajta vetë. 
Tash afroi e thënë e shkretë, 
dhe un’ s’di ku jam, ku vete, 
rroj për ty e vdes për vete!